Hamilelik
Sanki hiç bitmeyecekmiş gibi, geriye dönüp bakınca da inanılmaz bir hızda geçen bir süreçti benim için. İlk öğrendiğimiz gün inanılmaz bir mutluluk ve korku kapladı içimi, ya ona iyi bakamazsam endişeleri sarmıştı daha ilk dakikadan beni.Çünkü 1 yıl öncesinde bir bebeğimi kaybetmiştim, düşük yaşamıştım. O yüzden tekrar bir bebeğe hazırlık, ya tekrar aynı üzüntüyü yaşarsam endişesi beni hep korkutuyordu. Bunu bilen doktorum bazı minik sıkıntılardan dolayı bana ilk 3 ay yatış önermişti, evde bütün gün yatacak sadece kişisel ihtiyaçlarım için kalkacaktım. Bu hem güzel hem kötüydü, bu süreçte çokça araştırmalarım oldu bebek bakım, hamilelikte yaşananlarla ilgili ,sanırım ilk 3 ayın en güzel yanıydı bu. 8. Haftadan itibaren inanılmaz bir mide bulantısı başlamıştı ve neredeyse 16-17. haftaya kadar devam etti. Doğru düzgün birşey yiyememek beni mahvetmişti sadece çubuk krakerle geçiyordu günümün çoğu. Hatta hiç kilo almadım o haftalara kadar.İstirahat sürecim bitmişti çok şükür, yavaş
